Wonen en werken in Portugal en Italië

Het leven in Portugal

Ik woon nu al zo’n 25 jaar in Portugal en krijg heel vaak de vraag hoe het is om als buitenlandse te wonen en werken in Portugal, dus laten we het daar vandaag maar eens over hebben. Je hebt inmiddels al wel begrepen dat ik met ontzettend veel plezier in Portugal woon. Ik voel mij hier als een vis in het water en beschouw dit ook helemaal als thuis.

Carvoeiro

Zo’n 25 jaar geleden heb ik besloten mijn ouders na te reizen, die hier toen al een aantal jaren woonden. Ik had mijzelf een jaar gegeven om iets op te bouwen en als dat niet lukte zou ik terugkeren naar Nederland. Tja….. en wat ga je dan doen ? Het was in die tijd zeker niet gemakkelijk iets te vinden dat ook nog een beetje redelijk betaalde. Na een poosje om mij heen te hebben gekeken heb ik besloten dat ik zwembaden zou gaan schoonmaken. Ja,ja, een echte “Pool Girl” ! En nee, er zijn foto´s van die periode want ik had toen nog geen mobiele telefoon en had ook nog nooit van een selfie gehoord…… ja inderdaad……..zo oud 😀.

Het was natuurlijk even uitvogelen hoe al die pompen, kranen, filters en PH gehaltes werkten maar uiteindelijk werd het best een succes. Het bleek al snel dat veel huiseigenaren een “Pool Girl” wel zagen zitten. Maar ja, ik begreep toen ook wel dat dit geen job is die je tot je 65^ste doet (ja echt waar toen was de pensioengerechtigde leeftijd nog 65).

De oplossing lag in het beheren van vakantievilla´s. Mijn vader en moeder deden in die tijd al het beheer voor een aantal vakantiehuizen en dat zijn we flink gaan uitbreiden. Toen het financieel mogelijk was kon de zwembaden business uiteindelijk weer worden afgebouwd. Dus jullie begrijpen het, ik ben gebleven en na een half jaar heb ik al mijn spullen uit NL laten komen.

Het klimaat en de Zee

Maar hoe is het nu echt om hier te wonen en te werken? Laten we bij de voordelen beginnen….. Ten eerste natuurlijk het geweldige klimaat met een indrukwekkend aantal zonnedagen. Dit voor mij een hele belangrijke factor, ik heb namelijk een hekel aan kou en ben ook een echte koukleum. Ik wordt echt blij als de zon schijnt en gelukkig is dat vaak !

Het is hier natuurlijk ook veel minder hectisch dan in Nederland. Dit betekent dus niet dat er niet gewerkt wordt, in tegen deel ! Het gaat er alleen allemaal wat minder hectisch aan toe. Onder het werk even een kopje koffie met iemand drinken of  lekker lunchen is geen probleem, dan werken we vanmiddag of vanavond gewoon wat langer door. En natuurlijk helpt het enorm dat we in dit gedeelte van Portugal geen files hebben 😉

En dan die prachtige Oceaan, daar wordt ik elke dag weer gelukkig van. Die oneindige vlakte in de mooiste blauwschakeringen heeft op mij een zeer relaxte uitwerking. En ik krijg geen genoeg van de vaak spectaculaire zonsondergangen.

 

Eten en drinken

Bij dit alles hoort natuurlijk lekker en gezond eten. Dagelijks verse vis en tomaten die niet alleen uit water bestaan zijn natuurlijk een luxe. Ook het fruit is vaak van een veel betere kwaliteit dan in noord Europa. En “last but not least” hebben we natuurlijk nog die heerlijke Portugese wijnen ! Iedere regio heeft zo zijn eigen fantastische wijnen maar ik ben een echte fan van de Alentejo en Douro wijnen. Meer informatie over deze wijnen kun je vinden in mijn artikel Antonia’s recipe and excellent wines from the Alentejo – La Dolce Vita (ladolcevita-in-the-south.com)

En dan vind ik de vriendelijkheid van de mensen echt een groot pluspunt. Als ik in de ochtend mijn hond uitlaat dan begroet nagenoeg iedereen mij met een “Bom Dia” en vaak is er ook nog tijd voor een praatje. Het is ook niet ongewoon dat ik na mijn wandelingen met bijvoorbeeld een zak vijgen thuiskom, gekregen van die vriendelijk vrouw waar ik  zo vaak langs loop.

Bureaucratie

Zijn er dan geen nadelen ? Jazeker wel …….. met name de bureaucratie hier is iets waar je minder blij van wordt. Elk systeem hangt hier van documenten, heel veel documenten, aan elkaar, en aan jou de taak om uit te vinden welke je nodig hebt en waar je ze kunt bemachtigen.

Ook kan het zijn dat je bij bepaalde instanties niet altijd even vriendelijk ontvangen wordt. In eerste instantie dacht ik dat deze personen gewoon stug waren maar inmiddels weet ik beter. De onvriendelijke houding is vaak het gevolg van onzekerheid. Ze denken vaak, misschien begrijp ik “die buitenlander” niet goed of hij/zij begrijpt mij niet goed”. Toen ik eenmaal wat beter Portugees sprak ging er een wereld voor mij open, die zelfde personen waren ineens wel sympathiek !

Les één is dus, leer zo snel mogelijk de taal !

Geduld

En dan gaan we gelijk maar naar les twee, geduld. Wie mijn vorige artikelen heeft gelezen weet dat dit nou niet bepaald mijn beste karaktertrekje is dus het was even wennen. Het bekende koffiepraatje van de kassière met de klant terwijl er een hele rij staat te wachten. Het lange wachten op een rekening in het restaurant en over het wachten bij officiële instanties zullen we het maar niet hebben. Soms erg lastig en vervelend maar geloof mij, gewoon even diep ademhalen en vriendelijk blijven dan kom je het verst.

Gezondheidszorg

De gezondheidszorg was 25 jaar geleden zeker niet op het niveau van Nederland maar inmiddels hebben de Portugezen een enorme inhaalslag gemaakt en lopen op sommige gebieden zelfs voor. Maar de wachttijden kunnen wel een probleem zijn en als de kwestie niet urgent is kan het wel een paar maanden duren voor je een afspraak hebt. De oplossing is dan één van de vele privé ziekenhuizen of klinieken maar daar moet je dan wel de financiën voor hebben.

Sociaalvangnet

Als je ooit overweegt naar Portugal te verhuizen wees er dan op voorbereid dat er hier niet zo’n goed sociaalvangnet is als in Nederland. Het is dus heel verstandig om een spaarpotje achter de hand te hebben zodat je in geval van een financiële tegenvaller niet aan de goden bent overgeleverd. (Neem bijvoorbeeld de Covid-19 crisis ..)

Koud

Is het nooit koud, is ook een veel gestelde vraag. Die vraag is niet zo makkelijk te beantwoorden. Het is overdag ook in de winter niet echt koud maar de avonden en nachten kunnen toch wel behoorlijk fris zijn. Ook door de hoge luchtvochtigheidsgraad kan het met name in huis wat minder aangenaam zijn. Kortom als in de winter de zon ondergaat heb je ook in Portugal een lekker warme trui nodig, en dichtbij zee kan ’s morgensvroeg je outfit er af en toe ook zo uit zien 😊

Italië

Maar nu genoeg over Portugal. Omdat ik ook helemaal bezeten ben van Italië wil ik je ook graag wat verhalen uit dat land laten lezen.  Het blad “de Smaak van Italië” heeft al wat informatie uit het volgende nummer met mij gedeeld en ik mag dat met jullie delen !

 In de volgend uitgave van “de Smaak van Italië” die binnenkort uitkomt vind je ook een heel leuk artikel van Nederlanders die daar wonen en werken. Je vindt er o.a. het verhaal van Martijn en Tamara.

Martijn en Tamara in Toscane

Na je werk een rondje lopen door de wijngaarden, nog even snel een bezoekje brengen aan het Uffizi-museum of in de pauze een duik nemen in de Middellandse Zee. Voor veel Nederlanders klinkt dat als een onbereikbare droom. Toch zijn er Nederlanders die Italië als achtertuin hebben. Martin Lipsius en Tamara Hosmar bijvoorbeeld sporen met hun honden truffels op in de Toscaanse heuvels.

‘De eerste keer dat onze honden een truffel vonden, was een magisch moment. We liepen in de bossen bij San Miniato en ineens waren ze wild in een gat aan het graven. Het moment dat je dan de grond openmaakt en die truffelgeur komt vrij, dat is geweldig. We hebben vijf honden, met drie daarvan heb ik in Nederland gewerkt als speurhond, ze spoorden explosieven en verdovende middelen op. Dat was mijn passie, maar omdat ik het al jarenlang als werk deed, wilde ik wel eens wat anders, maar wel samen met de honden. Tamara en ik hielden altijd al enorm van Toscane, er was eigenlijk geen plek waar we ons gelukkiger voelen dan hier. De overstap maken naar truffeljager leek daardoor een logische stap. We zijn gaan uitzoeken hoe we dat moesten aanpakken en ons gaan inlezen. Ook moesten we natuurlijk ons Nederlandse huis verkopen, een nieuwe plek vinden in Italië en onze licentie halen om officieel truffeljager te mogen worden. Daarvoor moet je namelijk aan strikte voorwaarden voldoen en een officiële cursus, inclusief examen doen. Mijn Italiaans was nog niet optimaal, dus dat was een behoorlijke uitdaging. De honden moesten ondertussen opnieuw getraind worden en we moesten een nieuwe pup aanschaffen: zo moet je als geregistreerde truffeljager ook werken met een lagotto romagnolo, een traditioneel hondenras. In 2020 zijn we verhuisd, eerst naar een huurhuis en uiteindelijk vonden we een prachtplek in de bossen bij San Miniato. Het was midden in de Covid-periode, dus dat was soms behoorlijk eenzaam: met zijn tweeën op onze Toscaanse berg. Inmiddels verkopen we de truffels, maken we truffelolies, -zout en -honing in samenwerking met een bedrijfje in de buurt, organiseren we hondenvakanties en geven we cursussen voor mensen die hun hond willen leren speuren naar truffels. Ondanks dat het zeker niet altijd makkelijk is, leven we wel onze droom

Angelo van Schaik

Wonen&werken in het land van je dromen.  Verhuizen naar Italië zit gegarandeerd een keer tegen, waar een deur dicht gaat, gaat een raam open.

Emigreren is een kwestie van volhouden. Zit het tegen? Bedenk : in Nederland regent het en zou ik werken op een kantoor met een systeemplafond.

Angelo van Schaik, samen met zijn gezin en Italiaanse vrouw Sinds 2001 Italië-correspondent voor diverse Nederlandse media woonplaats Rome, Lazio

Wil je meer weten over emigreren naar Italië en tips van Nederlanders die je voor gingen naar de Laars? De uitgebreide wonen & werken-special is te vinden in de nieuwste editie van magazine De Smaak van Italië.  Klik hier voor meer info.

Ik ben echt wild enthousiast over dit blad, zodra je het openslaat waan je je helemaal in Italië.  Misschien is het tijd voor een “ De Smaak van Portugal”  ?? 

 Ciao !!